سوگند شکسته

من تو رو ندیدم اما زندگی کردم با یادت تو اگه اینجا نبودی پیش من بوده خیالت همیشه دور بودی اما تو به من خیلی نزدیکی فاصله شوخیه وقتی توی لحظه هام شریکی تموم این لحظه ها رو من کنارت قد کشیدم با تو شاعر شدم اصلا با تو به غزل رسیدم شاید هیچ موقع نفهمم آغوشت چه حسی داره شاید دستامو نگیری وقتی داره برف می باره سرم هرگز روی شونه ات شاید آرامش نگیره شایدم یه روزی قلبم توی حسرتت بمیره زنده می مونم من اما به امید لمس دستات تو هم کاش به من می گفتی یه کمی از